Cliënt zorg betekenis
Persoonsgerichte zorg is zorg die is afgestemd op iemands persoonlijke behoeften, wensen en voorkeuren. De zorgverlener maakt contact met de persoon als mens. Niet als patiënt of cliënt. Hoe benoemen professionals in de psychogeriatrie mensen en omstandigheden in de zorg? En is dit taalgebruik van invloed op hun handelen? Susanne van den Hooff en Anne Goossensen onderzoeken de achtergronden en de voor en nadelen van de begrippen ‘cliënt’ en ‘patiënt’. Cliënt zorg betekenis Hier volgt een korte samenvatting van het verschil tussen cliënt en patiënt: „Patiënt” benadrukt de medische aspecten van zorg, verantwoordelijkheid en het potentieel voor een diepere therapeutische relatie. „Cliënt” benadrukt samenwerking, empowerment en een bredere benadering van welzijn.
Zorgrelatie Hoe staat het ervoor met de zorgrelatie tussen patiënten en verpleegkundigen in het ziekenhuis? Is er in de wijze waarop de zorg nu georganiseerd is sprake van weerkerende contactmomenten en hoe vaak is dat het geval? Met die vraag zijn we een onderzoek gestart.
Zorgvrager
vra·ger Verbuigingen: zorgvragers (me. zorgvrager iemand die zorg vraagt. iemand die zorg vraagt of zorg nodig heeft, meestal een verzekerd persoon, met name een oudere, die medische zorg nodig heeft. Voorbeelden: Wel vond hij - en dat had hij toen ze gisteravond naar bed gingen, nog eens nadrukkelijk te kennen gegeven - dat je het biologische verschil tussen een man en een vrouw ni.- Zorgvrager Zorg dragen voor ouderen gebeurt in de eerste plaats binnen het sociaal weefsel waarin de zorgvrager zich bevindt: gezin, familie, buren en plaatselijke gemeenschap.