Veranderlijk woord betekenis

veranderlijk (comparative veranderlijker, superlative veranderlijkst) variable, changing, mutable Antonym: onveranderlijk. (Translation of veranderlijk from the PASSWORD Dutch–English Dictionary © K Dictionaries Ltd).

Veranderlijk woord betekenis a n·der·lijk (bijvoeglijk naamwoord) 1 steeds veranderend ; = onbestendig Dit woord opzoeken in onze grootste woordenboeken?.

Flexibel woord

Woorden die (ongeveer) hetzelfde betekenen als ‘flexibel’, met toelichting en mogelijkheden om verder te zoeken. bel aan te passen aan de situatie als die verandert Voorbeelden: 'flexibel materiaal', 'flexibele werktijden', 'Ze heeft een flexibel karakter.'. Flexibel woord flexibel bn: Ron was on a new flexible work schedule. supple adj (flexible) soepel, flexibel bn: Rubber is a supple material. versatile adj (person) veelzijdig, flexibel bn: Dan is very versatile: he speaks three languages, is good at DIY, and he can cook. floppy adj (material: flexible) buigzaam, flexibel, meegaand, soepel bn.

Woordvorming

Woordvorming is die naam vir twee nouliks verwante begrippe uit die leksikologie: die ontstaan van nuwe woorde en die verandering in die struktuur van bestaande woorde. Lees meer oor die vaste reëls, prosedure en paradigmas van woordvorming, en oor literatuur en voorbeelde. Leer hoe woorde in Afrikaans gevorm word deur premorfeme, metamorfeme en postmorfeme. Ontdek die betekenis en funksie van die basisvorm, die woordsoort en die fleksie van die woord. Woordvorming Woordvorming en woordenschat. De doorzichtigheid van bestaande gelede woorden. De productiviteit van woordvormingsprocessen. Ontlening en.

Taalkundige flexie

Flexie of inflexie is een morfologisch proces waarbij de vorm van een woord wordt aangepast aan zijn grammaticale functie in de zin of, in het geval van bijvoeglijke bepalingen aan het woord waarbij het hoort (→ congruentie). GRAMMATICALE CATEGORIE variabele in de flexie. IMPERPECTIEF onvoltooid. PERFECTIEF voltooid. a. PERFECTIVEREN het vormen van de perfectieve tegenhanger van een imperfectief werkwoord. b. IMPERFECTIVEREN het vormen van de imperfectieve tegenhanger van een perfectief werkwoord. DEFECTIEF incompleet, niet alle vormen.

Taalkundige flexie flexie: overal waar sprake is van een mannelijk substantief wordt de genus-n gebruikt, ongeacht de beginklank van het rechterwoord. Exact dezelfde situatie treffen we nog aan in een aantal hedendaagse dialecten (zie verder ‘Enige literatuur’).

Conjugatie betekenis

biedt 14 verschillende definities van het woord conjugatie, afkomstig van diverse bronnen. Conjugatie kan betekenen binding, vervoeging, verandering, vereniging of overdracht van DNA. Dit is een doorverwijspagina, bedoeld om de verschillen in betekenis of gebruik van Conjugatie inzichtelijk te maken. Op deze pagina staat een uitleg van de verschillende betekenissen van Conjugatie en verwijzingen daarnaartoe. Conjugatie betekenis Vervoeging of conjugatie is het veranderen van de vorm van een werkwoord om de tijd, persoon, genus, modus of aspect aan te geven. [1] Het veranderen van naamwoorden is hier enigszins mee vergelijkbaar en heet verbuiging.